ENGLISH
Siirt `te sipariş alamadığı için bir süre kapalı kaldıktan sonra farklı bir firmanın devralarak tekrar faaliyete geçirdiği tekstil fabrikası, Batı`ya yönelik fındık ve çapa göçüne katılan işçiler için umut oldu. Fabrikada çalışan ve çoğunluğu kadın olan 360 gencin büyük bir bölümü, yaz aylarında tarım işçisi olarak Batı illerine gittiklerini, fabrikanın açılmasıyla birlikte bu göçten kurtulduklarını söyledi.
Yonca -Billoris Tekstil adı altında faaliyet gösteren fabrikada çoğunluğu kadın 360 kişinin çalıştığını belirten fabrika sahibi Vedat Öztürk , “Tekstil durumu belli. Türkiye `de diğer hiçbir sektörde hayat kalmadı. Deri ayakkabı, çanta sektörlerinde istihdam alanı sıfırlandı. Şu anda bir tek tekstil sektörümüz ayakta, o da büyük metropollerde sıfırlandı. Biz de bir İstanbullu tekstilci iş adamı olarak Siirt `e geldik. Burada istihdam sağlamaya çalışıyoruz. Şu anda çalıştırdığım işletmenin 1 sene öncekapasitesi 180 işçiydi. Şu anda 360 kişi çalışıyor. 1 ay sonra işçi sayısını 700`e çıkaracağız” dedi.
Fabrika sahibi Vedat Öztürk , bölgeye özel teşvik uygulamasının yapılması gerektiğini söyledi. Güneydoğu Anadolu `ya uygulanan teşvik sisteminin Düzce ve Kastamonu gibi illerle aynı olmasının bu bölgeye yatırımları azalttığını savunan Öztürk , “Firmalar tekstilin merkezi konumunda olan İstanbul , İzmir , Bursa gibi illerde fason üretim işi aldığı zaman Güneydoğu `ya pek sıcak bakmıyorlar. Çünkü bir TIR`ın gidiş dönüş maliyeti yaklaşık 7 bin YTL `dir. Terör korkusu var. Mevsimlere göre zorluklar var. Dolayısıyla Güneydoğu`ya verilen teşvikin, Batı illerine verilen teşvikten çok daha farklı olması lazım. Eğer bu bölgede daha iyi bir şekilde teşvik uygularlarsa en azından terörü önlemenin bir yolu olmuş olur. Bölge halkına istihdam sağlanmış olur” diye konuştu.
Siirt `te faaliyet göstermekten büyük mutluluk duyduğunu belirten fabrika sahibi Öztürk , sözlerini şöyle sürdürdü: “Siirt`teki insanları iş sahibi yapmak çok güzel bir şey. Yeni devraldığımız fabrikada ilk etapta 320`si bayan olmak üzere 360 kişi çalışıyor. Hedefimiz en kısa zamanda bu sayıyı 700`lere çıkararak tekstili özellikle bayanlar için Siirt `te bir geçim kaynağı haline getirmektir. Fabrikada çalışan kişilerin büyük bir bölümü daha önce tarımda çalışan bayanlardan oluşuyor. Biz bunları makineci, overlokçu ve ütücü gibi çeşitli konularda eğitiyoruz. İmkanlarımız ölçüsünde işçilerimize en yüksek ücret ve sosyalhakları vermeye çalışıyoruz.”
Fabrikada çalışan genç kızlardan Bedriye Aydın , daha önce birçok bölgede tarım işçisi olarak çalıştığını belirterek, “Bu fabrikada çalışmaya başlamadan önce hayatım adeta mevsimine göre bir bölgeden bir bölgeye göç etmekle geçiyordu. Yılın önemli bir bölümü il dışında çok kötü şartlar altında fındık toplamak, pamuk çapalamakla geçiyordu. Şimdi kendi memleketimde çalışmanın ve bir meslek sahibi olmanın mutluluğunu yaşıyorum. Buradaki arkadaşlarımın büyük bir bölümü de benim gibi daha önceleri tarım işçisi olarak çalışıyorlardı. Fabrika sahibinin diğer iş adamlarına da örnek olmasını diliyorum” dedi.
